زمان و مان
ز مان و مان، نهک زهمان
ئهم شێحره له سهرووی مێعر و
له خوار بهردهوه ههڵواسین..
چۆن به شێخ بڵێم؟
چ به سیماتهوه ههڵماچم
ژیان به نوون چی یا خێش؟
شێعری بێ سهروو خوارتر نابێ
له با ا ا
که نه شینی شینه و
نه له رهوتدا ئهکوڵێ!(زهرد)
ئازارم به ئازادت ناڕمێ
رمین به نووکی رمهوه ماچین.. ئهمتان شۆرم
ههزار به یهک نوختهوه بهند بێ و
به سێ وه ههژار جار
هیچێن
له سهرووی ههچێن
- ههچهمان له کهر ئهکڕی – منداڵ-
با یش لهگهڵ باڵ بوو و به بانیشهوه دهشنی
- شینهکهی لێم ئهدزی تا به ێعر
رمهوه نا به مین و رمبازێن و به سین تاسێن و
شین تاشین تا دهیان زێ و زین و کهربازاڕ..
ئهبن به یهک، نا، چهند با دار و بای تریش رهنگه بێ
و بادار بهوانه دهڵێن که دارهدارهیانه بۆ شوو و
توو دهکڕن لهم شێعرهدا تا تووناز
به نازهنینهوه دهسپهڕ.. به پهل نا پهل و پۆ
شیمانهی (1)؛
زمان له زێ نا، زێ له زمان کهم کردنهوهیه مان!
بمانیش فرمانه و ئای بهباوه نهماوه... "مانتاش"1
به بان و مانهوه ناتاشێ(یانی ناڕوا)
- بهسی که گهوجه گهوج!
من به کهوج حاڵی بووم و بردمهوهسهر کاوێژ
که فڕی نه به باوه ههیه و نه بهمان یان مانتاش و مانباش و مانقاش..
نا مهقاش..
شیمانهی (2)؛
مهرج نیه تاش بهس به مانهوه بلکێ؛ بۆ وێنه فرمان یان کهمان و (دوور لهم مێعره بێ) زهمان و... تا دوایی مان نهماوه(ببوورن) سهقیله ئهم شێعره شێخهگیان!
0 نظر:
ارسال یک نظر
اشتراک در نظرات پیام [Atom]
<< صفحهٔ اصلی